| toelichting |
|
Op een locatie net buiten Boelenslaan staat nu een klein, na-oorlogse bakstenen woning met aantal lage schuren. Niet goed genoeg meer om te renoveren en dus kozen onze opdrachtgevers -een ouder echtpaar- voor nieuwbouw maar dan wel met een knipoog naar de huidige oudbouw. Het ontwerp waar we op uit zijn gekomen is sterk geïnspireerd op het voor deze streek kenmerkende wâldhûske; een miniboerderijtje uit begin van de vorige eeuw met aan weerszijden lage krimpen, een kop met twee ramen en daarboven de schoorsteen.Om in deze gedrongen vorm licht en lucht naar binnen te halen, hebben is het wâldhûske als het ware schuin, doormidden gesneden. Daarmee ontstaat aan de rechterkant van de snijlijn het hoofdgebouw (de woning) en aan de linkerkant het bijgebouw (de schuur). De belangrijkste woonfuncties bevinden zich net als in een wâldhûske op de begane grond en alleen aan de voorzijde is een kleine verdieping toegevoegd. Naar de omgeving toe behoudt het huisje zijn lage contouren terwijl het zich over de middenas opent naar de achterkant waar de privé buitenruimte ligt en natuurlijk het uitzicht is.Qua kleur en materiaal refereert dit ontwerp (met enige fantasie) aan een nog oudere bebouwingsvorm uit die regio: de plaggenhutten. Zijn sobere, donkere, houten voorkomen mist de de relatieve ‘rijkdom’ die de latere wâldhuskes wel kregen, baksteen met gemetselde ornamenten, wit houten kozijnen, dakranden en ander lijstwerk. Het huidige ontwerp is feitelijk een geabstraheerde versie van dat aloude Friese wâldhuske. |
