Op deze lokatie aan de Zuidlaarderweg stond tot voor kort een groot aantal verschillende opstallen; een Scandinavisch prefab huis met daarachter een oude boerenschuur en ernaast divers grote industriële loodsen.

De opdrachtgever kocht het in 2014 met het voornemen om alle gebouwen te verwijderen en er een simpel volume voor terug te plaatsen. De kern van de opgave voor de architect was de eis om alle ruimten -op één laag- optimaal te laten genieten van het uitzicht aan de westkant en tegelijk privacy bieden naar de oost- cq straatkant.

Na sloop van alle opstallen resterende er enkele fraaie oude bomen en een interessante glooiing aan de zuidkant. Deze natuurlijke verhoging werd ons uitgangspunt voor het vloerpeil van de gehele woning. Samen met een lineaire structuur als basis ontstond het beeld van een langgerekt afgeplat volume wat aan de zuidkant op de glooiing ruste en naar het noorden boven het maaiveld leek te zweven. 

Alle belangrijke verblijfsruimten ruimten van werkkamer, logeerkamer, keuken woonkamer tot slaapkamers trekken als coupes van een lange trein verhoogd door het landschap. Hieronder ontstond ruimte voor nevenfuncties zoals een garage en een berging 

Aanvankelijk was dit een grotendeels open ruimten waardoor je letterlijk onder het gebouw doorkeek; in een later stadium werd op verzoek van de opdrachtgever de onderbouw meer gesloten wat de helderheid van het concept niet te goed kwam.

Maar tegelijk kon daarmee de bovenbouw strak en compromisloos gebouwd worden zonder de gebruikelijke aan- en uitbouwen.

Qua positie is aansluiting gezocht bij de bestaande bebouwing en de achterliggende houtwal, waarbij we gebruik konden maken van een tweetal fraaie oude bomen, één ervoor en de andere erachter om vanaf de straat gezien de compositie van de lange woning te doorbreken. Een letterlijke onderbreking ontstond toen een paardenstal werd toegevoegd; deze oogt nu als een wagon die losgeraakt is van de trein. 

De bestaande oprit is gehandhaafd, zij het met een kleine slinger om de bezoeker als vanzelf te geleiden naar het binnenplaatsje tussen woning en paardenstal. Door deze slinger is ook de entree van de kelder aan het zicht onttrokken, zeker wanneer straks de beplanting is aangebracht.

Het betreft hier zeker geen archetypische schuurwoning maar met de flauwe dakhelling, het gebruik van gedekte, natuurlijke kleuren en een eenvoudige detaillering is wel aansluiting gezocht bij de agrarische bebouwing (stallen) in de omgeving 

Wat dit project vooral bijzonder maakt is de gedrevenheid waarmee de opdrachtgever (thuis in de wereld van industriële vormgeving) tot aan het einde vast heeft gehouden aan de uitgangspunten van het concept.